Járnkarl punktur Com

Stutt í startið í París, vika. Jebb og ég hlakka til. Veit ekki með tímann en ég held ég verði bara flottur. Er svona alveg þokkalegur í skrokknum, sennilega jafn góður/ slæmur og allir þeir sem eru að fara að hlaupa þetta. Fyrir utan gott form skilja margra mánaða æfingar eftir aumar lappir og á köflum auman skrokk. Það sígur vonandi úr manni á þessum dögum sem eftir eru.

Þrátt fyrir að þessi keppni sé ekki byrjuð er sjálfsagt að huga að þeirri næstu. Challenge Roth, Þýskalandi. 14. júlí er dagurinn. Ég er ansi laus við væntingar þetta árið. Áföllin hafa verið full mörg og aðeins í þyngri kantinum og nú er bara réttur tími til að passa sig aðeins. Ef mér tekst að halda hlaupinu góðu, mögulega bæta aðeins við sundið og taka vel á hjólinu veit ég að ég get bætt Florida tímann verulega en samt…

En París. Soldið svekkjandi að vera að fara til Parísar og koma ekki til með að muna neitt eftir henni. Það er nefnilega þannig að þegar ég hleyp þá hleyp ég bara. Það slökknar á öllu apparatinu á efri hæðinni. Ég heyri músikina en tek ekki eftir neinu. Man lítið eftir umhverfinu enda svo sem ekki í skoðunarferð heldur að gefa það sem ég á í þetta. Þess vegna er alveg glatað að ganga illa. þá er bæði hlaupið leiðinlegt og maður man ekkert úr skoðunarferðinni. Það er fúlt.

Eitthvað er Oddurinn búinn að hóta kulda en þó allt að logni. Eins og mér fannst frábært að hlaupa í hitanum í Miami þá kvíði ég smá að hlaupa í kulda í París. Það er þó kostur að maður þarf að drekka eitthvað minna.

Fór til að taka eins og einn langan laugardag. Átti reyndar ekki gel þannig að ég ætlaði að brettast þetta. Svo þegar til kom var ég með of mikil einkenni frá Soas vöðva til að ég þyrði að fara að hlaupa einhver ósköp. Byrjaði en hætti mjög fljótlega. Fór bara og skipti úr hlaupagallanum og fór í hentug föt til lyftinga. Fór og átti stórleik í lóðunum.

Tók ótrúlega mikið og andskoti þungt. Tók rækilega á lærin svona fyrir fílinginn, bak, rass og svo góða blöndu á efri hluta. Oftar en einu sinni var ég með allar plöturnar sem í boði voru. Árangurinn er dásamlega harðsperrur í lærum, það fínar að ég sest ekki af neinum myndarskap á prívatið.

Fór svo í dag með Vigni í rólegheita hjól. Racerinn tekinn niður af veggnum og pumpað í dekkin. Hittum Emil Tuma niðrí Skútuvogi. Hann snéri við og tók hringinn með okkur. Fórum í bakaríið á Fálkagötu og þáðum dásamlegar veitingar í boði Vignis en hann var að fagna góðum árangri reiknimeistara Arionbanka. Tókum alveg þokkalega á því á bakaleiðinni enda í smá mótvindi. Smá sýra í lærum en allt í lagi.

Þorlákur var að senda plan. Nú er það Tapering og ekkert rugl. Tveir algjörir hvíldardagar í vikunni, tvær hraðaæfingar og svo tuttu kílómetra laugardagur. Bara hressandi. Þetta er orðið svakalega nálægt.

Jebb og sá síðasti í bili. Næsti langi “laugardagurinn” er sunnudagurinn sjöundi apríl. Þá ætla ég að hendast um götur Parísar, kílómetra eftir kílómetra þangað til ég er búinn með 42. Þá ætla ég að hlaupa 200 metra í viðbót og fara svo að fá mér kaffi. Það verður huggó. Kannski ég fái mér bara vínarbrauð með. Svei mér þá.

Hefur gengið þetta alveg ljómandi. Rétt svona kvíðastundir þegar kálfarnir minna á sig og svo svona smá þegar annað lærið fór að vilja vera með líka. Þetta var allt sett á rúllur, nuddað slatta og svo rykkti Magni soldið í þetta og ég er bara nokkuð frábær held ég bara. Þennan sunnudaginn þegar ég legg af stað skil ég allar áhyggjur eftir á ráslínu, kveiki á iPodinum og skrúfa nokkuð hátt.

Merkilegt að mér er eiginlega skítsama um árangurinn. Ég stefni að því að fara undir þremur tímum en samt… ef það næst ekki þá so be it. Truflar mig ekki rass. Lappirnar eru heilar og restin í ansi hreint flottu standi. Ég held nú samt að ég sé bara að segja þetta núna. Þegar á hólminn kemur verður það ekkert svoleiðis. Vona að það standi að ég starti í rauða startinu og verði þá með þriggja tíma pacer fyrir framan mig. Er smeykur við góðan fíling eða jafnvel gott lag í iPodinum dugi til að ég missi mig og hlaupi frá mér allt vit.

Jæja snemma að sofa í kvöld. 32km á morgun, slatti á Maraþonhraða og ég þarf að muna að plástra á mér Tits-in. Ljóta ruglið. Hef verið eitthvað nískur á nýja boli og nú er þetta orðið eins og að hlaupa í sandpappír og þá er ekki von á góðu. Síðast þegar ég fékk sár Tits var þegar ég hljóp hálft maraþon á bretti í gömlu Hreyfingu. Tók mig alveg Forever, man hvað ég var rosalega stoltur að hlaupa þetta. Þetta eru sennilega sjö ár síðan. Og ég er aftur kominn með plástur á geirvörturnar, jahérna hér.

Mikið djöfull kostar svona maraþonþjálfun mikið á skrokkinn. Ég hef ekki verið léttari í mörg ár, samt borða ég og borða. Komin með einhver leiðindi í eitthvað sem heitir Soas vöðvi og kálfar ansi tæpir. Nú er bara að halda áfram að vera duglegur á rúllunni og vona að dótið haldi. Eitthvað af “greddu” æfingum eftir en þá á álagið nú samt að vera komið vel niður þannig að það sleppur vonandi.

Tók mataræðið einhverjum tökum þegar ég byrjaði að léttast, hætti að borða nammi og drekka gosdrykki og fór aðeins yfir í ávexti og vatn. Við það hægðist aðeins á og ég er bara alveg sæmilegur núna. Hef meira segja bara bætt mig aðeins í lóðunum, nokkuð sem kom á óvart. Það er nú ekkert leiðinlegt að vera ansi fituskorinn eftir þessar maraþonæfingar og vera á sama tíma að lyfta alveg sæmó.

Fór á sunnudaginn með Vigni og Oddi einn vænan hjólatúr. Tókum einn dægilegan Reykjavíkurhring með fínu stoppi í bakaríi. Skítkalt og blástur en urrandi sólskin. Var með sviða í andlitinu langt fram eftir degi, veit ekki hvort það var sólbruni eða kuldi.

Helvítis rótarbólga að gera mig geggjaðann. Það er alveg ótrúlegt hvað það er erfitt að harka svoleiðis af sér en þetta venst þó eins og annað. Bitnar kannski bara helst á þeim sem maður umgengst. Þeim fer þó fækkandi.

Jæja já. Þorlákur lagði fyrir okkur próf. Kalt mat á maraþonhraða á að ráða æfingahraða dagsins. Ég er ákveðinn í að vera þetta á rétt undir þremur tímum og hann spurði hvort ég héldi að ég gæti það. Ég svaraði honum því að ég gæti allt! Við það stóð og prófið var tekið á þeim forsendum. Ég stóðst prófið eins og ég bjóst við.

Hef verið með ansi auman og harðan hægri lærvöðva, það auman að ég hef fengið talsverða verki við niðurstig. Sleppti Powerade hlaupinu á fimmtudaginn og vonaðist til að jafna mig. Ég náði því ekki og hafði smá áhyggjur þegar ég byrjaði í morgun. Var eiginlega bara fjandi aumur og var mikið að spá hvort ég ætti að slaufa æfingunni. Hitaði alveg sæmilega gáfulega upp, rólegt með talsverðum hraða inn á milli en samt þessi árans verkur. Fokk ég tek sjénsinn. Veit ekki hvenær ég hætti að finna til en það gerðist allavega einhvern tímann á leiðinni.

Nú eftir æfinguna skaust ég í Kópavoginn fyrir Valda bróðir og dreif mig svo niður í Jakaból til að horfa á hann þríbæta Íslandsmetið í bekkpressu. Strákurinn endaði í 245 kílóum í flottri lyftu. Verður ansi gaman að sjá hann á Power mótinu sem verður eftir fimm vikur.

Sundæfing hjá Gylfa seinna en venjulega fyrir mig þar sem mig langaði að sjá Valda keppa. Fullt af fótaæfingum og óvenju mikið sund hjá honum í dag. Ég er nokkuð sannfærður um að það er þeim að þakka að ég er í ótrúlega góðu standi núna. Mér finnst ég hafa tekið fínum framförum í sundinu hjá Gylfa en auðvitað þyrfti ég að æfa þetta af einhverju gagni. Málið er að ég bara nenni ekki að vera að vakna fyrir sex á morgnana til að fara í sund.

Næsta vika er svona la la með nokkuð þungan laugardag en svo er það bara alvöru Tapering.

Ég hlakka mikið til þessa hlaups. Er nokkuð viss um að markmiðið náist en vona að ég átti mig nógu snemma ef það stefnir í að það geri það ekki þannig að ég geti dottið niður á 4:30 og klárað hlaupið á 3:10.

Hef velt framhaldinu nokkuð fyrir mér. Sé fyrir mér að taka viku í góða hvíld með sundi og yoga en svo dúndra ég mér í gang á hjólinu. Fíni trainerinn hefur fengið að standa nokkuð óhreifður þar sem áherslan hefur verið nokkuð ákveðin á hlaupin undanfarið. Held að hann verði tekinn í gott brúk, hafi Sneiðina á honum og skrattist um á Racernum. Svekkjandi að hafa sennilega ekki efni á hjólinu sem mig langaði í en það er bara fínt að æfa á þungu hjóli. Ég verð þá bara að leggja aðeins meira á mig til að hanga í liðinu sem ég æfi með. Það er auðvitað bara frábært.

Hjól með Vigni og vonandi Oddi í fyrramálið þannig að það gæti verið skynsamlegt að fara að sofa.

Jæja jæja eitthvað kom þetta nú til baka hjá mér.  Hljóp gamlárshlaupið við lítinn fögnuð.  Var varla lagður af stað þegar ég var farinn að hugsa hvað í ósköpunum ég væri að gera þarna.  Var á einhverjum tíma sem ég var alls ekki ánægður með.  Ég bara allur í rugli með skrokkinn og þreytuna og fannst bara ekkert vera að gerast hjá mér.  Borgaði tollinn hjá ÍR og fór að mæta á æfingar hjá Þorláki.  Sama þar, æfingar í tómu rugli, hraðinn alveg sæmilegur en ekkert úthald.

Nú svo bara smellur það bara.  Allt í einu er löng tempo æfing ekkert mál.  Svitna alveg rosalega og bara alveg í frábæru standi.  Einn daginn hrikalega þreyttur en þann næsta bara fokking brill.  Þorlákur lét okkur finna skynsamlegan æfingahraða með Jack Daniels.  Aldeilis vel við hæfi fyrir mig svona bláedrú.  Flott stöff þessi útreikningur http://www.runbayou.com/jackd.htm Ég miðaði við sub40 á 10 og það gerir mig 52.  Hef haldið mig nokkuð vel á mottunni utan þess að ég enda oftast á auknum hraða.  Bara of gaman til að sleppa því.

Æfingar ganga alveg geggjað.  Hraðinn fínn og úthaldið allt annað og betra en fyrir nokkrum vikum.  Mæti tvisvar í viku á hjólaæfingu hjá Ægi þar sem Jens lætur okkur djöflast í einn og hálfan tíma.  Á eftir hlaupum við Oddur í korter.  Ég er farinn að ná 3,6 km á þeim tíma og finnst bara fínt þar sem ég byrja alltaf rólega.  Held mig við hlauparajógað hjá Eygló og reyni að lyfta af einhverju viti tvisvar í viku.  Byrja vonandi að synda á laugardaginn hjá Meistara Gylfa.  Ef ég dett í gírinn þar er aldrei að vita hvort ég bæti í.

Helsta vandamálið hjá mér er maturinn.  Ég borða of lítið og of lélegt.  Hef bætt mig nokkuð í vítamínum og vatninu en maturinn er í rugli og léttist ég bara við þessar æfingar.  Það er ekki gaman og ekki smart að horast allur upp.  Man nú oftast eftir Recovery drykk enda með svona ljómandi Hámark sem ég fékk hjá Vífilfelli.  Ég er aðeins of snemma í því að létta mig en ekki vil ég heldur fara að þyngjast.  Gullni meðalvegurinn og allt það já.